Orientacja seksualna jest jednym z często poruszanych tematów. Zazwyczaj mówi się o heteroseksualności, w kontekście związków damsko-męskich, jednak trzeba mieć świadomość, że nie jest to jedyna możliwość. Heteroseksualny to najbardziej znany, uznawany za powszechny wariant orientacji, ale obok niego funkcjonują także homoseksualny, czyli odczuwający pociąg fizyczny do osób tej samej płci oraz biseksualny. No właśnie, czyli jaki?
Czym jest biseksualizm i kim jest biseksualista?
Mówiąc o orientacji seksualnej trzeba mieć świadomość, że jest to coś więcej niż tylko seks. Kształtuje się ona już na etapie życia płodowego, a także w późniejszym okresie życia. Poza seksem, orientacja to ogół czynników, w tym postaw, zachowań, emocji, które mają wpływ na wiele decyzji podejmowanych przez jednostkę.
Osoba biseksualna to nie homoseksualista, ani heteroseksualista. W tym wariancie człowiek odczuwa pociąg płciowy zarówno do pań, jak i panów. Zatem obie płcie budzą pociąg seksualny, a współżycie z jednymi i drugimi niesie ze sobą przyjemne doznania, pozwalające zaspokoić potrzeby i osiągnąć satysfakcję.
Specjaliści podkreślają, że osoby bi mogą czuć fascynację i pociąg płciowy zarówno do tej samej, jak i przeciwnej płci, jednak proporcje mogą różnić się osobniczo. Mimo tego, że osiągają satysfakcję z kontaktów płciowych i z kobietami, i z mężczyznami, to nie wyklucza to możliwości pozostawania w wieloletnim, szczęśliwym związku z jednym partnerem, bez względu na to czy będzie to związek hetero czy homoseksualny. Chęć związania się z partnerem i budowanie czegoś trwałego może być silniejsza i stać się podstawową potrzebą, której zaspokojenie będzie priorytetowe.
Trzeba podkreślić, że o biseksualności mówi się wyłącznie wtedy, gdy odczuwanie pociągu do osób różnych płci jest trwałe. Nie można mylić orientacji z pojedynczymi epizodami, w których osoba szukała będzie odmiany, aby znaleźć inny rodzaj zaspokojenia potrzeb niż ten, który na co dzień dostarcza jej przyjemności w związku. Biseksualność nie jest chęcią poznania czegoś nowego, eksperymentem czy ucieczką od rutyny.
Jak rozpoznać biseksualizm? Jak rozpoznać biseksualistę?
Biseksualizm nie jest ani chorobą, ani zaburzeniem, lecz jedną z uznawanych orientacji seksualnych. Ciężko jest zatem mówić o objawach, bo sugerowałoby to coś zupełnie innego. Dlaczego zatem jedni są hetero, inni homo, a jeszcze inni bi? Przyczyna jest trudna do jednoznacznego określenia. Wiadomo jednak, że wpływ ma tu m.in. genetyka (przeprowadzano testy dotyczące budowy genomu odpowiedzialnego za płeć zarówno u osób, homo, hetero, jak i biseksualnych i znaleziono różnice w ich budowie). Preferencje i tożsamość płciowa kształtują się już na etapie życia prenatalnego, ale także w późniejszym czasie, w tym w okresie dojrzewania, kiedy to człowiek wkracza w świat dorosłych i kwestie seksualne w naturalny sposób zaczynają go interesować. To właśnie nastolatkowie odkrywając seksualność zaczynają dostrzegać różnice. Pierwsze związki, czy decyzje dotyczące wyboru partnera, niekoniecznie jeszcze mają wymiar stricte seksualny. Chociaż już na tym etapie pojawiać się może pociąg płciowy, a młodzież odkrywa swoje zainteresowanie obiema płciami lub jedną z nich. Z biseksualizmem jest jednak ten kłopot, że często zanim osoba sama jednoznacznie stwierdzi, że mogłaby pozostawać w związku hetero i homoseksualnym, upływa sporo czasu. Często nawet osoby dorosłe przez lata mają problem z dokładnym określeniem siebie.
Ciężko jest mówić o konkretnych cechach charakteryzujących osobę biseksualną. Nie każdy czuje potrzebę afiszowania swoich upodobań, a kwestie współżycia w dalszym ciągu są tematem tabu. Seks nadal jest sprawą intymną, o której nie każdy potrafi i chce rozmawiać wprost, szczególnie, gdy czerpie radość ze współżycia z przedstawicielami obojga płci.
O tym, że ktoś jest biseksualistą dowiedzieć się można bezpośrednio od osoby, która wprost przyznaje się do swojej orientacji. Drugą możliwością, jednak obarczoną dużym ryzykiem popełnienia błędu i nieprawidłowej oceny, jest obserwacja. Przy czym faktyczna płeć i wygląd mają tu mniejsze znaczenie. Wielu biseksualistów potrafi latami trwać w heteroseksualnych związkach, budując trwałe relacje z osobą odmiennej płci, wychowując dzieci, na pozór nie odróżniają się od innych osób. Jednak mimo tego odczuwają pociąg seksualny do płci przeciwnej i doskonale zdają sobie sprawę, że mogą być szczęśliwe również w związku z drugą osobą tej samej płci i odwrotnie. Biseksualista w związku homoseksualnym może również odnaleźć się w relacji z partnerem płci przeciwnej, bo dla biseksualisty płeć nie ma znaczenia w osiągnięciu satysfakcji seksualnej.
Kobiety czy mężczyźni? Kto jest bardziej biseksualny?
Omawiając temat biseksualizmu warto zastanowić się czy istotna jest tu płeć biologiczna? Czy płeć żeńska jest częściej bi niż męska? Albo odwrotnie? Dotychczas prowadzone obserwacje w wybranych grupach wskazują, że rzeczywiście może tak być. Z dużym prawdopodobieństwem można wnioskować, że to panie są bardziej skłonne do tworzenia związków i homo i hetero. Co ciekawe, Dr Gerulf Rieger z Uniwersytetu Essex stwierdził, że w zasadzie u pań można mówić o tym, że zdecydowana większość nie jest wyłączni heteroseksualna. W grupie badawczej stwierdzono, że u większości pań, pobudzenie seksualne na podobnym poziomie pojawiało się na widok atrakcyjnych osób tej samej, jak i odmiennej płci. W badaniu tym wyjątek stanowiły panie o orientacji homoseksualnej, u nich wyraźna reakcja seksualna pojawiała się wyłącznie na widok przedstawicieli tej samej płci.
Do podobnych wniosków doszła prof. Elizabeth Morgan z Boise Satte University, która prowadząc badania zaobserwowała, że ponad 60% uczestniczek wykazało zainteresowanie i wystąpiły reakcje na widok atrakcyjnych przedstawicieli obojga płci.
Nie są to nowe stwierdzenia, gdyż o biseksualności pań pisał już nawet Zygmunt Freud, twierdził on, że kobiety są z natury biseksualne, jednocześnie zaznaczając, że pod wpływem kulturowym, wychowania i w odpowiedzi na oczekiwania społeczne niejako wyzbywają się tej cząstki „bi”, dołączając do grona osób heteroseksualnych lub w przypadku lesbijek – homoseksualnych.
W praktyce trzeba podkreślić, że prowadzone obserwacje dotyczą zazwyczaj reakcji fizjologicznej, jaką zaobserwowano na określone bodźce (zdjęcia kobiet i mężczyzn). Nie można zatem na ich podstawie jednoznacznie określić czy jest to jednorazowa reakcja czy nie. Nie można bowiem mylić biseksualizmu, który jest trwały i odnosi się zarówno do kwestii seksualności, jak i emocjonalnego pożądania z krótkotrwałym pociągiem seksualnym, jaki wystąpił w odpowiedzi na bodziec.
Czym biseksualizm charakteryzuje się u kobiet, a czym u mężczyzn?
Panie są z natury skonstruowane nieco „inaczej” niż mężczyźni. Romantyczne usposobienie sprawia, że znacznie większą wagę przywiązują nie do sfery seksualnej, a do więzi, relacji, emocji i wspólnych doświadczeń. W różnym stopniu, na różnych etapach swojego życia, ale jednak sfera emocjonalna i uczuciowość ma tu ogromne znaczenie. Znacznie częściej są też bardziej otwarte na odmienność, nie negują uczuć i emocji innych osób. Kobiety są czułe i opiekuńcze, wyrozumiałe, często mówią o odczuwaniu pociągu romantycznego do partnera lub partnerki. Duże znaczenie mają tu zatem cechy psychologiczne przypisywane płci żeńskiej.
U panów o biseksualności mówi się rzadziej niż w przypadku żeńskiej części społeczeństwa. To płeć, w której wiele kwestii życiowych rozpatrywać można w bardzo pragmatycznych kategoriach. Najczęściej jednoznacznie określają oni swoje seksualne preferencje.
Jak biseksualizm wpływa na kontakty z otoczeniem?
Uznawanie biseksualizmu, jako jednej z orientacji jest naukowo udowodnione, jednak w praktyce niski poziom tolerancji społecznej sprawia, że nie jest on często traktowany, jako coś „normalnego”. Mówienie „głośno” o swojej orientacji seksualnej, szczególnie, gdy różni się ona od „jedynej słusznej” jest trudne. Pociąg zarówno do tej samej i odmienne płci bywa piętnowany, w związku z czym nie każdy afiszuje się ze swoimi upodobaniami, podobnie jak homoseksualiści. Szczególnie biseksualiści już będący w związku, często wieloletnim z inną osobą (np. drugiej płci) nie przyznają się nawet przed partnerem, że odczuwają podniecenie także do osób swojej płci.
Świadomość swojej odmienności i tego, że orientacja może stać się przyczyną poniżania sprawiają, że osoby biseksualne często czują się niezrozumiane, co wiązać się może z poważnymi problemami natury psychicznej. Stany lękowe, depresja to częste przypadłości, z jakimi przychodzi im się mierzyć. Szczególnie, że brak zrozumienia często znaleźć można nawet w najbliższym otoczeniu. Rodzice i rodzeństwo, dalsza rodzina, przyjaciele nie zawsze są na tyle otwarci, aby zaakceptować biseksualistę. Nawet funkcjonując w związku heteroseksualnym, biseksualista ukrywa swoje potrzeby i zainteresowanie przedstawicielami tej samej płci przed życiowym partnerem. Seksualizm jest trudnym tematem, a akceptacja biseksualizmu partnera jest jeszcze cięższa. Często pojawiają się obawy o wierność, a nawet czy w ogóle taką relację warto tworzyć, budować i rozwijać? Dla biseksualistów płeć partnera seksualnego jest drugorzędna, jednak wchodząc z kimś w związek trzeba liczyć się też z uczuciami drugiej osoby.
Zadeklarowani biseksualiści często nie mają łatwego życia. Chcąc wchodzić w związek, w którym partner będzie wiedział o ich orientacji często mogą przekreślić swoje szanse na szczęście. Lęk przed tym, że po latach stracimy ukochaną osobę, która postanowi jednak zbudować związek homoseksualny lub będzie poszukiwała pozamałżeńskich kontaktów jest często większy niż zbudowana więź. Z drugiej strony, w środowiskach LGBT osoba biseksualna również postrzegana jest często z dużą dozą nieufności, co może potęgować poczucie odrzucenia i niezrozumienia.
Z punktu widzenia psychologii biseksualizm odnosi się do własnych preferencji seksualnych i związków, i nie ma wpływu na funkcjonowanie człowieka w społeczeństwie i codziennym życiu. Orientacja biseksualna w żaden sposób nie koliduje z budowaniem przyjacielskich relacji, zarówno z osobą tej samej, jak i przeciwnej płci.
Orientacja psychoseksualna a biseksualizm
Osobną kwestią jest analiza tematu w kontekście orientacji psychoseksualnej. To czy osoba czuje się mężczyzną czy kobietą nie zawsze znajduje pokrycie w płci biologicznej. Sfera emocjonalna jest równie ważna, co fizjologia. Wielokrotnie słyszy się, że dziewczyna „uwięziona” w ciele faceta nie czuje się dobrze ani swobodnie. Czując się mężczyzną (pomimo żeńskiej budowy ciała) będzie odczuwać naturalny pociąg kobiet i odwrotnie. W sferze psychicznej i psychoemocjonalnej temat biseksualności jest wyjątkowo skomplikowany.
Różnice między biseksualizmem a homoseksualizmem
Kontakty seksualne z osoba tej samej płci to charakterystyczna cecha, określająca zarówno homoseksualne, jak i biseksualne. Różnica między nimi polega na tym, że biseksualiści tworzą relacje z osobnikami obu płci. W przypadku homoseksualistów zarówno związki, jak i kontakty seksualne – dotyczą zawsze relacji z partnerem tej samej płci.
Biseksualizm – historia
Wbrew pozorom orientacja, w której odczuwa się popęd seksualny do każdej z płci obserwowano już w starożytnej Grecji. Już wtedy mówiono o tego typu zachowaniach, gdzie mężczyźni z jednej strony zakładali rodziny, postrzegani byli jako głowa rodu, z drugiej natomiast nie kryli się ze swoimi homoerotycznymi upodobaniami. Co więcej, w wojskach greckich wręcz nakłaniano młodych wojów do tego, aby ich kontakty ze starszymi, doświadczonymi mężczyznami były dość – zażyłe. Analizując bardziej szczegółowo historię podobne zachowania można zauważyć także na kontynentach: amerykańskim i azjatyckim. Jednak opisywane w starożytności relacje zawsze odnosiły się wyłącznie do panów. Nie znajdzie się natomiast wzmianek związanych z paniami. Jednak ze względu na kobiecą naturę i postrzegania romantycznego do osób tej samej płci, fakt wysokiej emocjonalności, empatii i zdecydowanie mniejszego zainteresowania fizycznością i seksualnością, można przypuszczać, że również panie wykazywały zainteresowanie osobą płci przeciwnej.
Pociąg do osób tej samej i odmiennej płci jak widać nie jest niczym nowym, nawet w przypadku biseksualizmu, o którym szeroko rozpisywano się w kontekście starożytnej Grecji, uznawanej za kolebkę cywilizacji.
Cześć! Nazywam się Krzysztof Sulwiński i jestem redaktorem naczelnym tego portalu. Jeśli chcesz coś mi powiedzieć, skontaktuj się ze mną za pośrednitwem wiadomości. Mój e-mail: kontakt@homiki.pl
