 
|
|
|
Prekursorem polskiej sztuki gejowskiej jest artysta performer Krzysztof Jung (1951-1998) związany w latach 70. z kontrkulturową warszawską galerią Repassage. W performansach Junga, których świadectwem są fotografie, widać fascynacje nagością ciała, w szczególności męskiego ciała traktowanego w sposób estetyczny. Warto pamiętać o naszej historii i jej bohaterach. Podczas dzisiejszego spaceru po Powązkach, zapalimy na grobie Krzysztofa Junga znicz. Dołączcie do nas!
Jako kurator przygotowałem wystawę „Ars Homo Erotica” na zaproszenie dyrektora Piotra Piotrowskiego, w którego wizji Muzeum Narodowe winno być aktywnym uczestnikiem demokratycznych debat. Problematyka praw społeczności LGBTQ jest takim tematem nierozwiązanych społecznych konfliktów w Polsce i wielu krajach Europy Środkowo-Wschodniej, gdzie ruch emancypacyjny wciąż się rozwija i napotyka na polityczny i populistyczny opór. Na pożegnanie niesamowitej wystawy ARS HOMO EROTICA zapraszamy do lektury tekstu kuratora Pawła Leszkowicza oraz do Muzeum Narodowego na spotkanie z artystami.
Sztuka gejowska jest ważna – jest siłą estetyczną i polityczną. Polska jest jednym z państw, gdzie homofobia w różnych formach: od umiarkowanej do radykalnej, jest częścią oficjalnej polityki państwowej, religijnej i często kulturalnej. Patrząc na gejowską i queerową sztukę w Polsce, trzeba zawsze pamiętać o lokalnym represyjnym kontekście, który właśnie ten typ twórczości może zmienić. I zmienia! Pierwszy w Polsce album sztuki gejowskiej autorstwa Pawła Leszkowicza już za chwilę w sprzedaży!
ARS HOMO EROTICA jest autorskim projektem i odwołuje się do zupełnie innej tradycji: bardziej homoseksualnych, ryzykownych i transhistorycznych wystaw. Mówimy tutaj o całej historii kultury, a nie tylko współczesności. Homoerotyzm to nie jest mniejszość w historii kultury, ale tajemnicze centrum kanonu Z Pawłem Leszkowiczem, kuratorem wystawy dotyczącej wątków homoseksualnych w sztuce, która planowana jest latem 2010 roku w Muzeum Narodowym w Warszawie, rozmawia Magdalena Moskalewicz.
Zapraszamy od 18 czerwca do gdańskiego Centrum Sztuki Współczesnej na wystawę Vogue To ekspozycja homoerotycznej wrażliwości w polskiej kulturze wizualnej. Vogue koncentruje się na tym, jak moda i strój tworzą zmienną tożsamość wizualną i seksualną mężczyzn. Artyści biorący udział w wystawie: Arkadius, Grupa Bergamot (Raman Tratsiuk i Volha Maslovskaya), Anna Nawrot, Tomek Kawszyn, Tomek Kitliński, Leszek Knaflewski, Zuza Krajewska & Bartek Wieczorek, Oiko Petersen, Karol Radziszewski, Piotr Żyliński.
20 lat minęło z naszej perspektywy. I NIC. Nie zrobiliśmy wystarczająco dużo. Pławimy się w substytutach – rozmawianiu, publikowaniu, maszerowaniu, wizualizowaniu, na które pozwala się nam w tym „demokratycznym” kraju, aby utrzymać nas we frustrującym stanie zmniejszającym napięcie i stwarzając iluzję liberalizacji.
W małej salce w piwnicy Melines Bar tłum półnagich i nagich mężczyzn tańczy w szaleńczym, erotycznym rytmie. Jest już dawno po północy, a muzyka to mieszanina global pop/disco i głosów rosyjskich div, które wprawiają tłum w ekstazę. Rosyjski jest tu ciągle drugim językiem, a rosyjski pop ulubioną muzyką. Na parkiecie dużo jest udawania aktów seksualnych, szczególnie w trójkątach. Przeczytaj relację i obejrzyj zdjęcia Pawła Leszkowicza z pobytu w Armenii. Dowiedz się jak radzą sobie geje i lesbijki w kraju, który dopiero w 2002 roku zniósł karalność homoseksualizmu.
|
polecamy:
polecamy:
Jak podał brytyjski periodyk "BMC Psychiatry", aż 17% psychologów na Wyspach próbowało chociaż raz "pomóc" pacjentowi w zmianie orientacji seksualnej. ... Przedstawiamy felieton Tadeusza Boya-Żeleńskiego (1874-1941) należący do najstarszych w naszym czasopiśmiennictwie tekstów pokazujących opinii publicznej w sposób rzetelny wątki homoerotyczne w literaturze. ... Gosia i Ewa wygrały - swoistym ex aequo - w głośnym konkursie linii lotniczych. I wezmą ślub w chmurach! ...
 Zanim zacznę opowieść o najbardziej znanym poecie i dramaturgu hiszpańskim XX wieku, powinienem wytłumaczyć, że żaden chochlik nie podkradł litery "r" z drugiego nazwiska poety, jak zapewne myśli Czytelnik. Chodzi tu o grę słów w języku hiszpańskim, w którym rzeczownikiem loca (po polsku dosłownie "wariatka") określa się zniewieściałego homoseksualistę, czyli, krótko mówiąc, ciotę. Nazwisko García Lorca bywało w ten sposób zniekształcane przez nieprzychylnych poecie, homofobicznych "żartownisiów", co tylko pogłębiało jego stany depresyjne. Lorca bowiem przez całe życie zadręczał się z powodu swej konstytucji psychofizycznej[1], jak określiła z komiczną ostrożnością homoseksualizm poety Zofia Szleyen, wybitna tłumaczka jego dzieł. ...polecamy:
polecamy:
Przystojny, muskularny, czarnoskóry Amerykanin z olśniewającym uśmiechem i mnóstwem problemów z samym sobą. Po wspólnym wypaleniu jointa i rozmowie o naszych rodzinach – niby różne kontynenty, a jak wiele wspólnego – wylądowaliśmy na mojej kanapie z Janet Jackson w tle. |
Dwóch nastolatków, chłopców-mężczyzn, bierze razem prysznic. Jeden mówi do drugiego „pocałuj mnie”. Następnie widzimy ich, gdy wchodzą razem do szkoły ubrani w militarne uniformy i dźwigając torby wypełnione bronią palną. Od biblioteki rozpoczynają krwawą egzekucję wybranych uczniów i nauczycieli. Jest to zaledwie kilka scen z filmu Słoń (2003) w reżyserii Gusa Van Santa, który otrzymał Złotą Palmę na festiwalu w Cannes i został przeznaczony do globalnej komercyjnej dystrybucji, pomimo swego eksperymentalnego charakteru. (…) Mamy zatem do czynienia z monstrualną jednopłciową parą, która przygotowuje się do zbiorowego morderstwa i w nagłym impulsie przed śmiercią, pragnie się do siebie zbliżyć również w sensie erotycznym. (…) 
„Drzwi chaty babci Weatherwax otworzyły się same. Jarge Tkacz zawahał się. Oczywiście, jest przecież czarownicą. Ludzie uprzedzali go, że takie rzeczy się zdarzają. Nie lubił tego. Ale nie lubił też swojego krzyża, zwłaszcza kiedy krzyż jego nie lubił. Nie jest łatwo, gdy atakuje człowieka jego własny kręgosłup. 
