Teokryt, Utwory Teokryta (idylle i epigramaty). Przetłumaczył, wstępem i przypisami objaśnił Kazimierz Kaszewski, Warszawa 1901.
Piszący w I połowie III w. p.n.e. Teokryt należał do najwybitniejszych poetów hellenistycznych, a wątki homoerotyczne odgrywały w jego twórczości bardzo ważną rolę.
Wymowa utworów Teokryta była dla nowożytnych tłumaczy dużym problemem. Autor prezentowanego zbioru, krytyk i tłumacz Kazimierz Kaszewski (1825-1910), opatrzył jeden z tekstów komentarzem, że „nie wychowani na >Biesiadzie< Platona nie możemy pojąć tej miłości jednopłciowej; lecz jakże byśmy cenili ten wiersz, gdyby się stosował do osoby różnopłciowej”. Epoka wymagała od tłumacza zdystansowania się do homoerotyzmu, a jednocześnie ów „niezrozumiały dla naszych pojęć temat i niesympatyczny” znajdował wciąż nowych odbiorców.
Z przekładów Kaszewskiego, wydanych w 1901 r. przez firmę Edwarda Wendego, prezentujemy dwa utwory: XXIX. Rozżalony i XXX. Nie ma rady.
Książka w zbiorach Pawła Fijałkowskiego.
Czy masz czasem nieodparte wrażenie, że jakaś sytuacja, miejsce albo osoba są ci dziwnie znajome? Że kogoś po minucie znasz jak gdyby od lat? Nazywa się to „deja vu”. Różne są wytłumaczenia tego zjawiska. 
Jestem zwierzakiem.