Zofia Kuratowska, AIDS. Nowa choroba, Warszawa 1986.
Zofia Kuratowska (1931-1999) była lekarzem hematologiem, politykiem i dyplomatą. Od 1980 r. działała w NSZZ „Solidarność”, od 1989 r. zasiadała przez trzy kadencje w senacie RP. W 1989 r. należała do grona założycieli Stowarzyszenia Solidarni wobec AIDS PLUS, a w 1993 r. do założycieli Społecznego Komitetu ds. AIDS. Była zdecydowanym przeciwnikiem postulowanego przez część lekarzy i polityków przymusowego izolowania nosicieli wirusa HIV.
Książka „AIDS. Nowa choroba” jest powszechnie uważana za pierwszą w Polsce i Europie Wschodniej publikację na ten temat. Prezentujemy dwa jej fragmenty: pierwszy zawiera ówczesne poglądy na temat grup społecznych najbardziej narażonych na AIDS, drugi jest opisem postaw wobec homoseksualistów i innych osób podejrzewanych o nosicielstwo wirusa HIV.
Książka w zbiorach Pawła Fijałkowskiego.
Żonglerka to wybitna umiejętność, której cyrkowcom można pozazdrościć. Sprawność oraz staranna koncentracja są dla niej niezbędne, także wtedy gdy chodzi o żonglerkę słowną. Prawem każdego dyskutanta jest przedstawianie swojej opinii i w miarę możliwości jej obrona. Źle się jednak dzieje, gdy prezentacja własnych przekonań dzieje się kosztem argumentów. Modne slogany zastępują rzetelną polemikę, a umiejętność słuchania zagłuszana jest kolejnym słowotokiem z pseudowolnościowego kanału. 
Pan z ekranu telewizora mówi głosem cieplutkim jak zwymiotowana przed chwilą gorąca zupa mleczna wpychana dzieciakom do gardeł przez brzydkie panie przedszkolanki, mówi tym głosem do mnie i do kilkunastu albo kilkudziesięciu tysięcy gejów, nie bójcie się, my chcemy wam pomóc, chcemy was uleczyć, wyleczymy was z waszej choroby, porozklejamy na mieście plakaty: zakaz pedałowania i od razu się zrobi lepiej. 