W kraju, w którym niemal każdy dwudziestolatek posiada na własność karabin M16, w kraju dwóch koszernych restauracji McDonald’s, w jaskrawym kontraście multikulti i aszkenazyjskiej swojskości, 7 czerwca ruszyła parada równości – termin idealny na powitanie królowej Shabbat.
[kliknij aby powiększyć obrazek]
Zacznijmy od różnicy. Izrael spłodził sporo organizacji LGBT zajmujących się kulturą, lobbingiem w Knesecie czy akcjami charytatywnymi, skierowanych do młodzieży czy skupiających religijnych Żydów. Marsz nie niósł jednak żadnych politycznych haseł, transparentów – zero nastrojów rewolucyjnych. Powtarzające się wyjaśnienie podawane przez aktywistów można sparafrazować następująco „o nasze prawa walczymy cały rok, parada to tylko świetna zabawa i odpoczynek od codzienności”.
Kolejna różnica to brak opancerzonej policji wzdłuż pochodu, nie licząc oczywiście małych grup Sił Obronnych Izraela, ale wojsko spotkać można tu w większej liczbie w byle sklepie spożywczym czy na przystanku autobusowym totalnego zadupia. Nie było po prostu przed kim nas bronić. Z większości okien czy balkonów witali nas uśmiechnięci i „rozrywkowi” ludzie.
Sytuacja LGBT na Syjonie jest oczywiście lepsza niż w Polsce. Organizacje walczą o równość małżeńską, której póki co nie ma. A nie ma jej z prostego względu. W Izraelu można zawrzeć tylko ślub religijny. Jednak rodzina lesbijek z własnymi dziećmi w malutkim kibucu nikogo nie gorszy ani nie dziwi.
Kiedy poznaję chłopców w Tel Awiwie, kiedy dowiaduję się od nich, że ich rodziny emigrowały z Polski 120, 70 czy 50 lat temu, myślę sobie – cholera!! straciliśmy bezpowrotnie prawdziwy klejnot, klejnot obrzezany.
*jeladim avodim – hebr. zagubione dzieci
Autorzy:
Marek Idzi
Piotruś Pan w klatce z azbestu. Permanentnie postindustrialny i posthumanistyczny.
Co brał autor opisu do zdjęć?
Brał pewnie klejnoty. Klejnoty brał pełnymi garściami! Mniam, mniam
Obrzezanie zmniejsza doznania, to pewne. Wszystkim obrzezanym Arabom, którym pokazywałem swoje fotki na czacie, bardzo podobał się mój „uncut dick”.
W kraju miłośników koszernego mięska z polskiego uboju rytualnego….
NIE dla uboju rytualnego w Polsce!
Komentarze na temat, do bólu. Marku, dzięki za relację. Jeśli temat interesuje Cię szerzej, gorąco polecam: Sarah Schulman, Israel/Palestine and the Queer International. Świeża, ledwo zeszłoroczna, poruszająca książka o wielu odcieniach aktywizmu LGBTQ w erecu. StayQueer, pozdrawiam!