Karol Grycz-Śmiłowski, Unitaryzm (Zjednoczenie religijne) …, Kraków 1938

Przedstawiamy dwugłos o zakończonych Pierwszych Śląskich Dniach Równych Szans dla Wszystkich. Yga Kostrzewa: Kolejne polskie miasto włączyło się w „tęczowy szlak”, czyli maszerowanie po ulicach mające na celu zapewnić naszą widoczność i zwrócenie uwagi na nasze postulaty (przecież na Śląsku też żyją osoby LGBT! Anka Zet: Już za chwilę na wielu skrzyżowaniach było czarno. Tym razem czarno od policji w strojach antyterrorystycznych. Czy dlatego, że ta grupka demonstrantów jest groźna? A może faktycznie grozi im aż takie niebezpieczeństwo, że muszą być ochraniani takim wsparciem? To dlaczego zatem nie daje się tej ochrony na co dzień?  

Beznadziejne polskie pedały liczą na grzeczną, miłującą tolerancję w wersji minimum prasę, a ich polityczni wybrańcy i tak pozostają zapatrzeni w najsprawniejszą maszynę zastępującą „pracę u podstaw” - pi-ar. Czy (znów) będziemy milczeć albo wyręczą nas „ziomkowie z Ameryki”? Dlaczego? Przecież wszyscy jesteśmy „gejami z orędzia”!  

Od kilku dni antybohaterem głównych mediów nad Wisłą jest Lech Wałęsa, który wskazał nam miejsce „w ostatniej ławie, a najlepiej za murem”. To smutne, że ten weteran walki z komuną, noblista i pierwszy prezydent wybrany w demokratycznych wyborach najchętniej widziałby nas w miejscu, gdzie nie wchodzilibyśmy zdrowemu moralnie narodowi na głowę. Nie widzę usprawiedliwienia dla tych słów.