Józef Czechowicz, Wiersze, Lublin 1963

Współczesny angloamerykański i chrześcijański dyskurs w sprawie obrzezania zaczyna się dopiero w czasach nowożytnych i sprowadza się głownie do kontroli zachowań seksualnych. Już w XVIII w. szwajcarski lekarz-katolik Samuel Tissot zalecał obrzezanie jako środek przeciw masturbacji, którą doktorek postrzegał jako źródło młodzieżowego buntu, wszelakich histerii i neurozy. Choroba zwana onanizmem winna była być zwalczana wszelkimi środkami: aparaturą elektryczną, metalowymi bądź skórzanymi zabezpieczeniami lub właśnie za pomocą obrzezania.  

Coraz więcej postaci ze świata polityki i showbiznesu decyduje się na oficjalny i publiczny Coming – Out. Jak jednak postępować z tymi, którzy sami nie chcą się przyznać, będąc przy tym znanymi homofobami a tajemnicą poliszynela jest, że „na boku”, żeby nikt nie widział, bez rozgłosu prowadzą skryte życie homoseksualne? Czy dobrowolny coming –out jest wtedy sprawą prywatną? A może zastosować outing?  

"Wnioski płynące z przeprowadzonych badań wskazują na potrzebę organizowania akcji typu "Hiacynt" oraz podejmowania innych przedsięwzięć milicyjnych mających na celu zmniejszenie liczby najpoważniejszych przestępstw skierowanych przeciwko homoseksualistom oraz zwiększenie wskaźnika ich wykrywalności."