Julian Stryjkowski, Sarna albo rozmowa szatana z chłopcem, aniołem i Lucyferem, Warszawa 1992. Książka z autografem Autora.

Wszystkim zmęczonym toczącą się od parunastu dni medialną batalią proponuję wędrówkę do świata fantazji. ... Młody Książe Vaynell jest wyrodnym synem swego ojca – władcy i wojownika. Zamiast toczyć kolejne potyczki, woli spędzać czas na nauce muzyki. Pragnie zostać bardem. W końcu, gdy wszystkie próby zrobienia z Vaynella prawdziwego mężczyzny zawodzą, chłopak zostaje wysłany na naukę do srogiej ciotki Savil. Tam się odmienia jego życie, gdyż poznaje pięknego herolda i się w nim zakochuje. Ze wzajemnością. Jak się później okazuje, ciotka do surowych nie należy i z radością błogosławi chłopcom i pozwala im zamieszkać we wspólnej komnacie….  

Ciekawe, jak będzie się odbierać te rozmowy za kolejne dwadzieścia lat (z okładem). Czy będą to opowieści o żelaznym wilku, niczym o paleniu czarownic? Czy też może (oby nie!) okaże się, że był kiedyś taki przelotny moment/festiwal swobody, bo teraz już tylko można osiągać orgazm adorując (no, proszę dopowiedzcie sobie kogo…)…  

Że niby przyjdzie jakiś starszy pan o lasce upewnić się, że lesbijka nie ma wąsów oraz przekonać się jak wygląda przedstawiciel mniejszości religijnej w kraju nad Wisłą?