Julian Stryjkowski, Sarna albo rozmowa szatana z chłopcem, aniołem i Lucyferem, Warszawa 1992. Książka z autografem Autora.

Wszystkie sprośne historyjki opowiedziane są z wielką kulturą, przepiękną, należącą już do rzadkości polszczyzną. Pornografia Pankowskiego jest misterna jak miśnieńska porcelana, filologicznie błyskotliwa, nowatorska pod względem budowania narracji, dosłownie – cacko.  

Jeden na jednego. Gdy jest zajęty, zapomina o sobie. Przestaje wierzyć w siebie, wszystko poświęca mechanizmowi. To tak jakby nic dookoła nie istniało. Spędza na rozwiązaniu zagadkowej usterki minuty, godziny, dni, czasami tygodnie. Ktoś na niego czeka. Wierzy, że się pojawi. Nie znają się, ale tamten wie o nim wszystko. Potrafi opisać jego spojrzenie, sposób chodzenia w ulubionych dżinsach, gesty czułości.  

Ludzie zwykli zapominać o kile. Wydaje się, że to stare dzieje - te powszechne zakażenia i zgony monarchów i innych sławnych postaci. Ponieważ kiłę da się leczyć i ponieważ pojawiły się takie zagrożenia przenoszone drogą płciową jak AIDS, przywykliśmy wierzyć, że kiła to nic strasznego i nie warto się nią przejmować... (uwaga - tekst zawiera nieapetyczne obrazki!)