Julian Stryjkowski, Sarna albo rozmowa szatana z chłopcem, aniołem i Lucyferem, Warszawa 1992. Książka z autografem Autora.

Czy wciąż słyszysz, że kobiety nieheteronormatywne są niewidoczne? Skąd takie przekonanie? Skoro działamy społecznie i politycznie, tworzymy sztukę, zakładamy rodziny, pracujemy naukowo. inicjujemy wciąż nowe akcje. Wbrew pozorom nieustająco wydeptujemy swoje miejsce w przestrzeni publicznej. Może robimy to za mało dobitnie, może niezbyt często. Pora więc to zmienić.  

Często nasze działania przywodzą mi na myśl psa z budy, który chce złapać własny ogon, a nie potrafi wyszczekać mieszkańcom wsi, że mu źle na łańcuchu. Może zbyt dużo czasu i energii marnujemy starając się złapać ten swój ogon? Skupiamy się na sobie, organizujemy debaty i spotkania, dyskutujemy, ale czy przekłada się to na poprawę naszej sytuacji w Polsce? Jaka powinna być strategia emancypacyjna, jakim językiem mówić do społeczeństwa? – pyta Piotr Oczko.  

Starość, jak się okazuje, przychodzi po trzydziestce. Tak twierdzą moi znajomi. Wtedy nie do końca wszystko jest takie jędrne jak było. Czasami pojawia się drugi podbródek, na brzuchu przybywa jedna fałdka więcej, choć waga niby ta sama. I mózg - ten to dopiero przestawia się na inne tory.