Homikowe wlepki miały wczoraj swój coming-out. Wyszły z podziemia by trafić do Metra. Agnieszka Kłos, dziennikarka ogólnopolskiej gazety Metro przepytała nas na okoliczność wlepek i opowiedziała swoim czytelnikom o naszej akcji.
Na jednym z portali pojawiły wlepki walczące z homofobią. Ściągnęło je już ponad 4 tys. internautów. To pierwsza taka akcja w Polsce.
Autorami projektu są Jerzyk i Piotr Bukowski z wrocławskiego portalu Homiki.pl, skierowanego do rodziców, opiekunów osób homoseksualnych oraz samych gejów i lesbijek. Akcję z karteczkami, które można przykleić na przystanku, murze czy toalecie w pubie, rozpoczęli dwa miesiące temu. Już w ciągu pierwszego miesiąca ponad 4 tys. osób pobrało z internetu arkusze z wlepkami, które można wydrukować na papierze samoprzylepnym lub zwykłym (jako ulotki). Tak olbrzymie zainteresowanie projektem zaskoczyło nawet jej pomysłodawców.
Skromne wlepki to powtórzenie głośnej akcji bilboardowej „Niech nas zobaczą” w skali mikro. Nie bez znaczenia jest to, że to tani projekt – arkusz papieru samoprzylepnego kosztuje tylko złotówkę, a o dostęp do sieci jest dziś coraz łatwiej.
„Wlepiali” się nie tylko homoseksualiści, ale i feministki, pary heteroseksualne zaprzyjaźnione z Homikami czy studenci Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. – Zrobiliśmy to, bo w naszym kraju geje i lesbijki stają się obiektami szczególnej krytyki ze strony, m.in. duchownych piszących listy pasterskie o leczeniu homoseksualizmu – opowiada jeden ze studentów KUL-u.
Projekty graficzne i hasła wlepek wymyślili użytkownicy portalu, a autorzy akcji wybrali najlepsze. Początkowo miała to być tylko galeria w sieci pokazująca pozytywny wizerunek geja i lesbijki. Chcieliśmy udowodnić, ż niekoniecznie to, co ludzie o nas sądzą, jest prawdą. Geje i lesbijki potrafią kochać, tęsknić i żyć tak samo jak reszta społeczeństwa.
Wlepki można ściągnąć ze strony www.homiki.pl
Agnieszka Kłos
www.metro.gazeta.pl
:: Link do tekstu o homikowych wlepkach
:: Link do GALERII WLEPEK
gdy na imprezie, kiedy w pokoju gra muzyka i tańczą ludzie, inni piją wódkę, a ja całuję się na łóżku z chłopakiem i przytulam się do niego - nikt nie patrzy wilkiem. nie pożera wzrokiem. bo heteroseksualny przyjaciel, którego głaskam po głowie w chwili słabości, nie boi się gwałtu z mojej strony. nie czuje wstrętu. ponieważ rozmawiam, słucham, czuję, opowiadam, śmieję się i płaczę. ponieważ czasami się boję, a czasami jestem nieskończenie wściekły. 
Nie ma chyba w literaturze światowej drugiego twórcy, może z wyjątkiem Byrona, którego imię do tego stopnia odcisnęłoby się na epoce, w której żył i tworzył, co imię Oskara Wilde'a. Nie ma chyba również drugiego twórcy w literaturze, który mógłby dorównać Wilde’owi w sławie i niesławie.
[Re: Jestem gejem. Jestem szczęśliwy!]
Hu-hu, no to fajnie, żeśmy znowu zaistnieli w mediach – tylko czy ktoś pamiętał, żeby zapewnić, że my, jednostki do szpiku kości zdegenerowane (ze wszystkie zoo- i nekrofilie), nie popełniamy przynajmniej takich czynów karygodnych jak vlepkowanie w miejscach niedozwolonych?
Bo się przecież umawialiśmy, że nie będziemy…
[Re: Jestem gejem. Jestem szczęśliwy!]
No fajnie, ze znowu o was w prasie! gratulacje
[Re: Jestem gejem. Jestem szczęśliwy!]
Jestem hetero. Staje mi tylko przy dziewczynach. I też jestem szczęśliwy.
[Re: Jestem gejem. Jestem szczęśliwy!]
Pawle! no i dobrze:-) a my się cieszymy także Twoim szczęściem!