najnowsze artykuły
Paweł Fijałkowski • Kultura • Kreteńczycy z epoki brązu przedstawiali labrysy w rękach kapłanek i bogiń jako jeden z najświętszych symboli oznaczających płodność. Możemy się domyślać, że widziano w nich ziemski odpowiednik księżyca, rosnącego to znów malejącego w comiesięcznym cyklu, będącego niebiańskim upostaciowieniem Wielkiej Bogini Matki. więcej »
Paweł Fijałkowski • Kultura • Przez bardzo długi czas postać Antoine Cierplikowskiego była pamiętana przede wszystkim za granicą, pod wieloma względami nie mieściła się bowiem w schemacie wielkiego Polaka. Trudno byłoby znaleźć kogoś, kto w sposób bardziej wyrafinowany uosabiałby stereotyp fryzjera-geja. więcej »
• Homikoteka, top, XIX w. • Szczegółowe opisy młodzieńczej rozwiązłości kończą porady, że można im zapobiec izolując swe potomstwo od szkodliwego oddziaływania otoczenia, oddalając „piastunki, mamki, dziewki, lokaje, młode podrostki gminnego stanu, fryzjerów, Żydów, całą czeladź domową!”. W takich oto warunkach powinni według Trentowskiego wychowywać się młodzi przyjaciele „wolności, światła i postępu”, mający do spełnienia misję wobec „naszej przyszłej ukochanej Polski”. ... więcej »
Zobacz też: (losowo wybrane artykuły)
Nie można być jak żaba z dowcipu, jednocześnie pięknym i mądrym. Nie da się pogodzić w jednym wydarzeniu tak różnych nurtów. Zawsze będzie konflikt i zgrzyt i nie osiągniemy celów ani jednej, ani drugiej grupy. Zapraszamy do zapoznania się z kolejnym głosem w debacie o kształcie parady. więcej »
"Legalizacja związków homoseksualnych jest nie tylko złem moralnym, ale stanowi również zagrożenie dla chrześcijańskich korzeni Polski i Europy." – ostrzega Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Piotra Skargi. więcej »
Redakcja • 23 grudnia 2010 • Jak żyć
Ponoć bożonarodzeniowy okres to czas tzw. filantropii. Zjawisko to polega na tym, że raz do roku przypominamy sobie o potrzebujących naszej pomocy. Dziś radzimy, jak zrobić sobie i innym prezent na Święta więcej »
Radek Mirski • 23 listopada 2011 • Sjesta
„Czytam jak coś napiszesz...” Chwila na namysł. Mucha przelatuje przez pokój – ale ja nie piszę! Bo: „nie ma dla kogo”. I znów nie pomyślałem o Hani. Może ona chciałaby coś przeczytać? Jak comeback, to comeback! Witamy z powrotem! więcej »
|
|
|
Ostatnie komentarze